De auto inleveren bij

Dollar Newark Airport: 

3 Brewster Road, Newark, NJ 7114

 Tel. +1 866 434 2226

Vlucht

Newark (EWR) – Düsseldorf (DUS)            

Vertrek/Aankomst:     Do 20 mei 2016         
Plaats van vertrek:     Newark (EWR)           
Bestemming:             Düsseldorf (DUS)     
Vertrektijd:                21:05  
Aankomsttijd:            10:35  
Vluchtnummer:          UA9256         
Uitgevoerd door:        Lufthansa       
Vliegtuigtype:            A-340 
Vluchtstatus:             Bevestigd       
Vliegtijd:                   7:30

Verslag

Om 8 uur liep voor de laatste keer deze reis onze wekker in Amerika af. Ondanks dat  we vanavond pas om 21:05 uur met het vliegtuig vertrekken, gaan we niet meer de stad in. De ochtend besteden we aan het inpakken van de bagage. Thuis gaat dat altijd een stuk sneller dan aan het eind van de vakantie. We kregen een kop koffie en thee van Vasili en hij vroeg hoe laat wij zouden vertrekken. We hadden gedacht rond 13:30 uur richting Newark te rijden. Dat was een probleem voor hem omdat de volgende huurders al gearriveerd waren. Hij had graag gehad dat wij voor 12 uur zouden vertrekken. Het inpakken ging toen wat minder georganiseerd en alles werd rap in de koffers gedaan. Nog een paar dingen van koffer verwisselen tot de koffers beide onder het maximum gewicht zaten en om 11:45 uur liepen we met de handbagage naar de auto. We zetten de wagen voor de ingang van de flat neer waarna David samen met Vasili de koffers naar beneden bracht. Tomtom werd weer geïnstalleerd om ons goed door Manhattan te leiden. Via de Williamsburg Bridge reden we weer Manhattan in.

Ook hier waren ze met reconstructies bezig dus echt snel ging het niet. Manhattan was weer behoorlijk druk en je zat al gauw in een verkeerde baan. Als je hier niet brutaal bent kom je nooit waar je zijn moet. Wat een verkeer! Heelhuids kwamen we weer bij de Holland Tunnel aan en om Manhattan te verlaten door de tunnel, hoef je geen tol te betalen.

Bij het afhalen van de huurauto in Washington DC probeerden ze ons de easy-pass aan te smeren voor $79 per week. Daarmee kan je zonder te betalen over tolwegen rijden en de tol wordt dan elektronisch verrekend. Het verhuurbedrijf zou dan de tol voor voor zijn rekening nemen. Dat zou dus ca $190 gekost hebben voor de 17 dagen dat wij de auto hadden. We hebben daarvoor vriendelijk bedankt ondanks het aandringen dat dit echt nodig was en veel goedkoper dan overal tol betalen. We hebben Tomtom ingesteld op vermijden van tolwegen, behalve waar het niet anders kon. In totaal waren we, houd je vast (tromgeroffel):  $29,90 kwijt aan tol! Dat is toch even een heel ander bedrag dan $190. Hebben we toch mooi zo’n $160 bespaard. Wat een afzetters zijn dat toch bij die verhuurbedrijven. Net voor 14 uur konden we de auto weer inleveren. We namen de airtrain naar het vliegveld en zijn toen eerst wat gaan eten.

De keuze viel op een hot chicken sandwich met friet bij Wendy’s. Het was voor ons de 1e en tevens ook de laatste keer dat we bij die keten wat te eten nemen. Frieten waren veeeeeeel te zout en de sandwich was ook niet lekker. Het grootste deel van mijn brunch is in de prullenbak terecht gekomen. We gingen daarna op weg om de koffers af te geven. Inchecken hadden we gisteravond online al gedaan. We kregen te horen dat we rond 19 uur al richting gate moesten gaan. Rond 16 uur waren we de koffers kwijt en gingen we naar buiten om een plekje te vinden om de komende 3 uur door te kunnen brengen. We vonden een mooie plek in de zon waar tafels en banken stonden. David ging in het zonnetje een inzinking verwerken en daarna nog wat fotograferen en ik installeerde me met de laptop aan een tafel en om verder te schrijven aan de verslagen.

Zo kregen we de tijd goed om en al vlug was het tijd om naar de gate te gaan. De drukte viel reuze mee en we kwamen vrij vlug door de douane. We waren om 19 uur bij de gate waar we weer moesten wachten tot het boarden om 20:30 uur begon. We vlogen terug met Lufthansa. Een groot vliegtuig met toiletten een verdieping lager dan de zitplaatsen. Het vliegtuig was groter en had meer ruimte voor de handbagage dan de toestellen waar we tot nu toe mee gevlogen hebben. Ook het personal entertainment was van prima kwaliteit. Wij vonden de service van Lufthansa beter dan van KLM en de Amerikaanse maatschappijen waar we al mee gevlogen hebben. Het personeel was veel hoffelijker en niet zo gemaakt vriendelijk als we gewend zijn. Zelfs het vliegtuigvoer smaakte goed. Het enige minpunt was dat een van de passagiers in onze buurt waarschijnlijk te veel eieren had gegeten, want die was me toch aan het ruften….. bwehhh. David heeft films gekeken en ik heb gelukkig veel kunnen slapen en de vlucht ging snel voorbij. We hebben wat turbulentie gehad, natuurlijk net tijdens het eten, maar voor de rest verliep alles prima. We landden 20 minuten te vroeg in Düsseldorf. Het was een flink stuk lopen naar de bagageclaim. De douane stelde hier niet veel voor en we hoefden daarna niet al te lang op onze bagage te wachten. Nadat we buiten een sigaret hadden gerookt gingen we op zoek naar Terminal C, Deur 12. Daar zouden we door een taxi worden opgehaald en naar het Relaxa hotel worden gebracht waar onze auto stond. Dit zat bij het Park, Sleep, Fly arrangement inbegrepen. We zagen Terminal C staan, maar konden geen deur 12 ontdekken. Een vriendelijke taxichauffeur vertelde ons dat we een verdieping hoger moesten zijn. Wij dus weer naar boven en inderdaad, natuurlijk helemaal achteraan was de bedoelde plek. We belden de taxi en binnen 20 minuten reden we naar het hotel. Daar kregen we een munt om uit de garage te kunnen rijden en gingen we naar de auto. Toen David de auto wilde openen gebeurde er niks. De deuren gingen niet open met de afstandbediening. Zou de batterij leeg zijn? Toen maar met de sleutel de deuren open gemaakt en de koffers ingeladen. De binnenverlichting ging ook niet aan en toen hij wilde starten gebeurde er niks. Shit! Accu leeg. Dan maar weer naar boven het hotel in. Daar had ook niemand gemeld dat hij onze auto had aangereden. We konden de hoteltelefoon gebruiken om de ANWB te bellen. Het was precies 12 uur en die lieten zich blijkbaar niet storen tijdens de lunch, want we moesten 2x bellen eer daar iemand opnam. Zij zouden contact opnemen met de ADAC en iemand sturen. Binnen 20 minuten stond de ADAC voor de deur en 10 minuten later liep de auto. De vriendelijke man keek in de auto, wees en zei: Sterne am Himmel. En inderdaad de binnenverlichting brandde. Toen we onze spullen uit de auto haalden voor vertrek, hadden we de binnenverlichting aangedaan omdat de verlichting in de garage, die op een bewegingsmelder werkte, uit was gegaan. Daarna hebben we de knop niet omgezet, maar de verlichting was vanzelf uitgegaan, met een lege accu als gevolg. Om 13 uur konden we eindelijk naar huis rijden waar we een uurtje later aankwamen. Alweer een vakantie naar Amerika achter de rug. Wat vliegt de tijd.