---

Waar geweest en Wat gedaan?

Met de ferry naar Port Angeles, Amerika gevaren. 

Olympic NP: Sol Duc Falls, Crescent Lake

 

---

---

Verslag

 

Om 6:30 uur liep de wekker weer af op onze laatste ochtend in Canada.

Opstaan, wassen, aankleden, inpakken en auto inladen.

Voor we uitcheckten bij het motel zijn we even op zoek gegaan naar een ontbijt.

Een straat verder vonden we een Subway waar we een lekker broodje hebben gegeten.

Toen was het tijd om uit te checken en naar de haven te rijden.

David dacht dat hij de weg wel wist en had geen Tomtom nodig.

Na 2 blokjes rondgereden te hebben, toch maar de Tomtom erbij gepakt en toen stonden we al snel bij de haven. Om 9:00 uur waren we daar. We raakten in gesprek met een Nederlands koppel dat naast ons stond. Niet veel later kwamen de Amerikaanse douaniers alle auto’s langs.

Ik moest met onze papieren naar het douanekantoor. Er stond al een rij, maar het ging vrij snel vooruit. In het kantoor werden de paspoorten gecontroleerd en kreeg ik de boardingpassen en een papiertje met een nummer voor onder de ruitenwisser van de auto.

Nadat iedereen door de douane was geweest begon het inschepen en om 10:30 uur voeren we de haven uit. Aan boord kochten we nog wat te eten en drinken om de Canadese dollars op te maken.

Deze overtocht was korter en duurde maar 1,5 uur. Rond de middag waren we weer op Amerikaanse bodem in Port Angeles, Washington. Daar zag ik dat we een berichtje van onze gastvrouw hadden gekregen dus reden we eerst naar onze B&B. Bij aankomst werden we door haar verwelkomd en vertelde ze ons dat er wegwerkzaamheden waren op de weg naar de Sol Duc Falls waar we heen wilden. Ze waarschuwde voor de wachttijden en liet ons daarna ons onderkomen voor die nacht zien.

We hadden de complete begane grond tot onze beschikking. Mooi, schoon en groot.

Kort daarna gingen we op weg naar de  Sol Duc Falls in Olympic National Park en we moesten inderdaad 20 minuten wachten bij de wegwerkzaamheden.

Bij het Crescent Lake zijn we even gestopt voor een earthcache.

Bij de ingang van Olympic N.P. moesten we $25 entree betalen.

Die wachttijd en het entreegeld was het echter meer dan waard.

Wat een prachtige wandeling door het regenwoud en op het einde werden we beloond met een schitterende waterval. Geweldig!

We zijn vrij lang bij de waterval gebleven voordat we weer terugwandelden naar de auto.

Heen en terug naar de waterval was 2.5 km wandelen.

Ondanks de tape om mijn voet, speelde de ontsteking in mijn hak weer op dus werd er niet meer gewandeld vandaag.

We reden weer terug naar Port Angeles en op de terugweg hadden we gelukkig niet zo’n lange wachttijd.

In de stad zijn we bij de haven gaan eten in het Crabhouse restaurant.

Het klonk veelbelovend en zag goed uit, maar het eten viel een beetje tegen.

Bij het hoofdgerecht zat dezelfde crabcakes die we al als voorgerecht hadden gehad. Hadden ze wel even mogen vertellen bij het opnemen van de bestelling. Dit was een beetje teveel van hetzelfde. Jammer.

Daarna weer terug naar de B&B en was het weer gauw tijd om naar bed te gaan.