19 apr

Farmington

     


Waar geweest en Wat gedaan?

King of Wings

Cracked Eggs in Bisti Badlands



Verslag

Van morgen keken we uit het raam en het zag er heel goed uit.
Zonnetje, blauwe lucht en een paar wolken.
Het lijkt wel Nederlands weer. Gisteren zaten we rond 0C en vandaag wordt het weer 16C.
We gingen gauw even tanken en om 9:00 uur waren we bij Denny's waar Leen en Roel al enthousiast naar ons zaten te zwaaien.
We schoven bij hun aan tafel.
Al kletsend werd het ontbijt verorberd en om 10:00 uur begon de jacht op de King of Wings.
We reden zuidwaarts over de US371 en sloegen tussen milepost 60 en 61 linksaf op IR7650.
Leen en Roel mochten ons stof happen omdat ze achter ons reden.
De weg was heel goed te rijden, maar onderweg zagen we wel de sporen van slippartijen.
Daar zaten die van Rudi & Tomas van het Alles Amerika Forum waarschijnlijk ook tussen.
Zij hebben hier namelijk een week geleden in de modder vast gezeten.
We hadden een beschrijving van de route naar een windmolen waar we de auto moesten parkeren, maar volgens die route moesten we een hoop verschillende afslagen nemen om daar te komen.
Gisteren had ik de satellietbeelden van de wegen bekeken en gezien dat we gewoon rechtdoor konden rijden tot de afslag naar de windmolen.
In overleg met Leen en Roel hebben we de 2e optie gekozen.
Als we daar niet verder kwamen konden we altijd nog draaien om de andere route te proberen.
We reden dus rechtdoor en een stuk verder zagen we aan de rechterkant de windmolen staan.
Direkt achter een veerooster in de weg konden we rechtsaf slaan naar de windmolen toe.
Deze weg was smaller met 2 sporen waar struikjes tussen groeit.
De onderkant van de auto's werd af en toe door die struikjes schoongeborsteld, maar we kwamen zonder problemen bij de windmolen.
We bereiden ons voor op de wandeling en vooral de GPS'en mogen niet ontbreken.

 
Vanaf de windmolen is de afstand tot de KoW (King of Wings) 2,7 km.
Direkt naast de windmolen is een poortje in de afrastering waar we doorheen gaan.
Het begin van de wandeling gaat over vast zand met struikjes en meer dan genoeg paarden- en koeienuitwerpselen.
Onderweg kwamen we de producenten van die poep ook nog tegen.
Helaas waren er maar 3 paarden, dus zijn we maar te voet verder gegaan.
De vaste zand ging over in los zand wat het lopen er minder makkelijk op maakte.
Het grootste deel was vlak en af en toe gingen we over een heuvelrug.


Nadat we een brede vallei en een heuvelrug waren overgestoken kwamen we wat hoodoos tegen.


Daarna moesten we over kleiheuvels verder wandelen.
Hier was het wel even zoeken hoe we het beste konden lopen zonder teveel te moeten afdalen en klimmen.
Af en toe moesten we een stuk omlopen omdat de afdalingen te steil waren.
Als het geregend heeft zullen deze heuvels spekglad en niet te overwinnen zijn, maar ja, als het geregend heeft zal je niet eens tot daar komen omdat de weg dan niet begaanbaar is.
Achter iedere heuvel verwachtten we de KoW te zullen zien en toen toch nog onverwacht zagen we hem in volle glorie.


Leen & Roel hadden de primeur voor de Belgen en wij voor de Nederlanders om als eersten van het Alles Amerika forum de KoW te mogen aanschouwen.
Natuurlijk moesten daar foto's van gemaakt worden.


Na de 1e foto sessie van de KoW zijn we naar boven geklommen om de KoW van dichtbij te bewonderen.
Staan we daar in de middle of knowhere te genieten van onze vondst, zien we aan de andere kant van de heuvel een groep van 9 mensen die daar ook net arriveerden.
Wij baalden al en verwachtten dat we door een kudde toeristen omringd zouden gaan worden.
Dit viel gelukkig nog mee.
1 Man kwam naar boven en stelde zich voor als fotograaf en "de ontdekker" van de KoW.
Hij had een groep vrienden meegenomen en zij gingen daar kamperen om de KoW bij zonsondergang en zonsopgang te kunnen fotograferen.
Na even gepraat te hebben ging hij weer naar beneden om zijn tentje op te zetten en de rest van de groep is niet naar boven gekomen zolang wij daar waren.
Achter de KoW waren nog wat leuke hoodoos die ook nog gefotografeerd werden.
We hadden het geluk om vanaf de goede kant bij de KoW aan te komen.
Als we vanaf de andere kant gekomen zouden zijn hadden we hem hoogstwaarschijnlijk niet herkend.


Nadat de KoW genoeg bewonderd was zijn we weer teruggewandeld naar de auto's.
Het is maar goed dat we de parkeercoördinaten in de GPS'en gezet hadden, want zonder GPS loop je compleet verloren daar.
Er zijn geen punten waarop je je zou kunnen oriënteren en de windmolen is pas weer te zien na het oversteken van de laatste heuvel.
Terug bij de auto hebben we geproost op het vinden van de KoW met een alcoholvrij drankje dat Roel & Leen hadden meegebracht.
De zoetigheid was wel lekker om de energie weer aan te vullen.
We besloten om ook nog samen naar de Bisti Badlands te gaan om de Cracked Eggs te vinden.
De terugweg mochten wij stof happen, want Leen & Roel reden nu voorop.
De rit naar de zuidkant van Bisti was niet al te lang, en al gauw begonnen we aan de 2e wandeling van vandaag.
De afstand naar de Cracked Eggs was ook bijna 2,7 km vanaf de parkeerplaats.
We zijn echter eerst naar de Chocolat Hoodoos gelopen. We hebben een aantal mooie hoodoos gevonden, echter geen chocolade kleurige. Tenzij ze witte chocolade bedoeld hebben.


Het verder zoeken zou teveel tijd gaan kosten tussen die kleine canyons dus zijn we weer teruggelopen naar de wash voor ons hoofddoel, de Cracked Eggs.
Het werd al later en het laatste stuk leken we niet op te schieten.
We waren nog 1 km van de Cracked Eggs verwijderd en twijfelden of we verder zouden gaan of niet.
Het laatste stuk dat we gelopen hadden was ook een saai stuk geweest.
We zouden nog 10 minuten lopen en zien hoeveel afstand we op die tijd zouden afleggen.
Het schoot toch vlugger op dan verwacht en voor we het wisten zagen we de Cracked Eggs.


De stenen waren groter en mooier dan we verwacht hadden.
We vonden de Cracked Eggs nog mooier dan de KoW.
Gewoon ook omdat er meer te zien was. Gelukkig was de wandeling de moeite meer dan waard.


We waren het er alle 4 over eens dat we een geweldige dag hadden gehad.
Er werd nog even een groepsfoto gemaakt voor we terug gingen naar de auto's.
 


De terugweg naar de auto's ging een stuk sneller dan de heenweg.
We liepen nu meer in een rechte lijn en kwamen nog langs een vallei met mooie hoodoos.
Rond 19:00 uur waren we terug bij de auto's.
Weer werd er getoost, maar nu op het vinden van de Cracked Eggs.
We namen afscheid van elkaar, maar op het laatste ogenblik zei Leen dat ze toch nog even de cache met ons wilde doen die op de weg naar Farmington lag.
Dus weer reden we achter elkaar aan naar de cacheplaats.
De cache lag langs de US371 op een mooi plaatsje bij een aantal hoodoos.


Daarna was het echt tijd voor afscheid want Leen & Roel moesten nog een heel eind rijden naar Monticello, terwijl wij alleen maar terug moesten naar Farmington.
In Farmington aangekomen zijn we maar weer naar de Three Rivers Brewery gereden om te eten.
Het eten is daar goed en we hadden geen zin of puf meer om lang naar wat anders te zoeken.
Alles bij elkaar hebben we vandaag toch zeker een 14 km gewandeld.
Na het eten zijn we weer teruggereden naar ons motel waar we om 22 uur aankwamen.
Te moe om nog een verslag te schrijven. Dat moest maar wachten tot vandaag.

Enkele feiten

Gereden: 127.0 Miles (203.2 km)

Het Weer: 19°C          


Overnachting

 

La Quinta Inn
Farmington
675 Scott Ave
Farmington, NM 87401
1-505-327-4706

 

 

 


Beoordeling

Mooie, grote motelkamer met gratis Wifi. Internetverbinding vaak overbelast.
Hele goede bedden met fijn dekbed i.p.v. deken.