Na de ochtendrituelen hebben we ons boeltje bij elkaar gepakt en zijn we op we gegaan.

We zijn eerst naar een Denny’s in het noorden van Las Vegas gereden voor het ontbijt.

Tomtom had er een beetje moeite mee om het juiste adres te vinden, mede door wegwerkzaamheden.

Het had ons wat tijd gekost, maar het ontbijt smaakte prima.

Omdat we niet meer tijd wilden kwijtraken met het zoeken naar een supermarkt, hebben we bij het tankstation naast Denny’s maar de meest nodige inkopen gedaan.

Toen konden we eindelijk op weg naar Little Finland.

Dankzij de routebeschrijving van Hanz & Henriëtte van het AllesAmerika-forum hebben we het goed kunnen vinden.

Na de highway en de NV-170 zijn we de Gold Butte Back Country Byway opgedraaid. De weg slingerde zich door de heuvels langs de Virgin River. Hier en daar zagen we een oase met palmbomen in het woestijnlandschap. We reden verder via hobbelige dirtroads en droge rivierbeddingen tot een punt waar de weg werd afgesloten door palen.

 

 

Het laatste stuk weg tot Little Finland hebben we gelopen door een zanderige rivierbedding. Toen stonden we aan de voet van een mesa die we via een zandpad op moesten lopen. Boven op de mesa kropen we onder de prikkeldraad door om bij de rotsformaties van Little Finland te komen. En dit alles deden we bij een temperatuur van 38 – 40˚C.

Boven hebben we tussen de rotsen eerst wat schaduw opgezocht. We vonden een klein plekje schaduw waar we net met z’n 2en konden uitpuffen van de inspanning in deze hitte.

Nadat we wat waren uitgerust zijn we de omgeving gaan verkennen. De rotsen hebben de vreemdste vormen en met een beetje fantasie kan je hier verschillende figuren in herkennen.

 

 

 

 

 

 

Na 1,5 uur rondwandelen en klauteren hadden we het wel gehad.

Het was gewoon veel te heet om hier langer rond te lopen in de brandende zon. Bovendien moesten we nog een flink stuk rijden naar ons motel.

We zijn weer teruggewandeld naar de auto en zijn weer via dezelfde weg teruggehobbeld naar de NV-170. Daar zijn we rechts afgeslagen naar Mesquite. We kwamen daar om 19 uur aan. In Mesquite wilden we gaan eten bij het buffet van het Casablanca Casino. Daar aangekomen hebben we ons eerst wat opgefrist op het toilet en zochten toen het buffet op. Bleek het buffet gesloten te zijn.

We besloten om dan maar verder te rijden naar St. George om bij het Outback Steakhouse te gaan eten.

We kwamen daar een uurtje later aan, maar waren in de tussentijd nog 1 uur kwijtgeraakt omdat we een andere tijdzone ingereden waren.

Net voor 21 uur gingen we naar binnen en konden gelukkig nog wat te eten krijgen ondanks het feit dat om 21 uur de keuken sloot.

We hadden ondertussen flinke honger gekregen en de Victoria filet smaakte daardoor des te beter.

Een uurtje later gingen we in het donker weer op weg voor het laatste stuk naar Kanab. Het was al 23:30 uur toen we eindelijk bij de Rodeway Inn aankwamen. Gelukkig hadden ze nog op ons gewacht voordat ze de receptie sloten.

Nog even de mail gecheckt en een verslag geschreven.

Om 1:30 uur gingen we naar bed. Veel te laat natuurlijk, want morgen is het weer vroeg dag. Zoals altijd zijn de dagen hier weer veel te kort.

70 S. 200 West

Kanab, UT 84741

435-644-5500

 

Het weer vandaag	38 °C	Zon
Geplande afstand USA	402,2 km	251,4 miles
Vandaag gereden	459,0 km	287,1 miles
Totaal gereden	477,4 km	298,3 miles

 

---