Escalante - Page

Vandaag weer ontbeten bij het Golden Loop restaurant.
Bij het BLM-office zijn we gaan informeren naar de road conditions van de Smokey Mountain Road. De weg was goed berijdbaar kregen we te horen en het zou zo’n 4 á 5 uur tijd kosten. De Smokey Mountain Road is 58 mile (93 km) lang en daarna kwam nog een stuk dirt road van 23 mile (37 km).
De weg voerde ons de 1e 40 mile door beboste heuvels met af en toe een vlak stuk.

Het was goed te rijden met af en toe een hobbeliger stukje.
Het uitzicht was lang niet zo spectaculair als bij de Cottonwood Canyon Road.
Op een gegeven moment zagen we voor ons een shovel rijden.
We zijn daar 10 minuten gestopt om wat afstand te creëren.
Het duurde een tijdje eer we de shovel, die de weg wat berijdbaarder maakte, weer zagen. We konden net met onze auto langs de shovel rijden.
De bestuurder zei dat hun werkdag er bijna op zat en dat ze achter ons aan zouden komen. Het zand en de gravel werd afgewisseld door rotsen waar we overheen moesten rijden. Dit was echt het ruigere werk. Dit is echt niet te doen met een gewone auto.
We vonden het wel een prettig idee dat de werklui achter ons aan zouden komen.
Gelukkig was dit ruige stuk niet al te lang en de weg werd weer beter begaanbaar.
De beboste heuvels waren intussen vervangen door kalere rotsen en we reden langs een canyon die je af en toe tussen de struiken door zag.
We reden verder over een plateau tot we in de verte Lake Powell zagen liggen.
Vanaf dat punt werd de Smokey Mountain Road pas interessant.

We waren aan het begin van de Kelly Grade. De weg ging nu met veel bochtenwerk en soms steil naar beneden. Hier hadden we schitterende uitzichten.

Op een vlak stuk stopten we even om te genieten van het uitzicht, toen we de pick-up met de werklui aan zagen komen.
Ze stopten nog even om te vragen of alles OK was en reden toen verder.
De weg bij de Kelly Grade was grotendeels heel goed begaanbaar met nu en dan een wat minder stuk.
We reden zo de bergen uit en kwamen aan het einde van de Smokey Mountain Road.
De weg bleef echter nog onverhard gedurende zo’n 23 mile (37 km).
Eindelijk kwamen we na 4,5 uur hobbelen bij de US-89 aan.
We staken de weg over naar het BLM-office voor informatie over de House Rock Road.
Ze verwezen ons naar een briefje op het prikbord waar verschillende dirt roads met informatie daarover op staan. Erg summier.
We reden de US-89 op naar Page.
Onderweg stopten we nog bij het viewpoint over Lake Powell.

We reden over de Glenn Canyon Dam Page in en vonden snel ons motel.
We hadden hier voor 3 nachten gereserveerd, maar omdat onze reisplannen veranderd waren, moesten we de laatste 2 nachten cancelen. Dit was totaal geen probleem.
We hadden weer 1 uur winst, omdat het in Arizona 1 uur vroeger is dan in Utah.
Morgen moeten we dat uur weer inleveren als we terug gaan naar Utah.
Bij het Glenn Canyon Steakhouse naast het motel hebben we een uit de kluiten gewassen filet mignon gegeten.
Na het eten hebben we weer de auto gepakt en zijn naar een supermarkt aan de andere kant van het dorp gegaan. Hier hebben we nog wat water voor morgen ingeslagen.
Om 18:30 uur Arizona-tijd waren we weer op onze kamer.