Naar huis

We vliegen van Anchorage via Minneapolis St.Paul naar Amsterdam.

Anchorage, AK (ANC) – Minneapolis/Saint Paul (MSP)
Vluchtnummer: KL7219 uitgevoerd door Delta Airlines (DL1084)
Vertrek ANC: 07:45 uur  Terminal S
Aankomst MSP: 16:07 uur  Terminal 1
Vliegtijd: 05:22 uur
Vliegtuig: Boeing B757-300

Minneapolis/Saint Paul (MSP) – Amsterdam (AMS)
Transfertijd MSP: 03:33 uur
Vluchtnummer: DL0264
Vertrek MSP: 19:40 uur  Terminal 1
Aankomst AMS: ma 16 Aug 11:00 uur
Vliegtijd: 08:20 uur
Vliegtuig: Airbus A330-300

Totale reisduur: 17:15 uur
Totaal mijlen: 5246

VERSLAG

Zoals gezegd liep vannacht om 4 uur de wekker al af.
We waren gisteren op tijd naar bed gegaan en hadden we toch redelijk wat rust gehad.
Normaal zijn we tot midden in de nacht bezig met inpakken dus dit was wel lekker.
De allerlaatste dingen gingen nog in de tas, de vluchtgegevens werden nog even gecheckt en toen was het tijd om gepakt en gezakt naar de lobby te gaan.
We checkten uit en er werd een airport-shuttle voor ons gebeld.
We stonden nauwelijks met ons hele hebben en houden buiten toen de shuttle al aankwam.
Het was maar een korte rit naar het vliegveld en de incheckline was kort.
Om 5:45 uur hadden we ingecheckt. De extra bagage hadden we al via internet betaald.
We rookten buiten een sigaret en gingen daarna een sandwich eten.
Wijs geworden door de heenvlucht, kochten we nog een extra sandwich voor onderweg in het vliegtuig.
We rookten nog een sigaret, bezochten nog eens de toiletten en gingen naar de gate waar om 6:45 uur het boarden begon.
Deze keer bleven bij mij alle toeters en bellen afgaan bij de douane toen ik door het poortje ging. Ik mocht dus in een glazen hokje gaan staan waar ze met een metaaldetector en bodysearch controleerden of ik niks bij me had.
Buiten de knopen van mijn broek en het metalen hekwerk van de BH dat de boel moet ondersteunen, werd dus niks gevonden. De apparatuur stond een beetje scherp afgesteld.
Het vliegtuig zat praktisch vol.
We vertrokken mooi op tijd, hadden een rustige vlucht en kwamen op tijd in Minneapolis aan.
Hier hadden we 2,5 uur de tijd voordat het boarden zou beginnen.
Net als Anchorage is Minneapolis/St.Paul ook een rookvrij vliegveld.
We keken hoe moeilijk of makkelijk het zou zijn om even naar buiten te gaan voor een nicotine-shot.
Bij de douane waren de rijen kort en we zagen kluisjes waar de handbagage in gedaan kon worden.
We plaatsten de handbage in een kluis en sloten het ding af.
Oeps, had ik mijn paspoort en boardingpas in mijn tas laten zitten.
Even iets er uithalen en weer sluiten ging niet.
Alles moest er dus weer uit en we moesten opnieuw betalen voor een kluisje.
Deze keer ging het dus wel goed.
Buiten dit is het overigens wel een mooi systeem met die kluisjes.
De sloten werken alleen in combinatie met je vingerafdruk.
Niemand anders kan dus je bagage uit de kluis halen, tenzij ze je vinger afsnijden zoals in de films.
We gingen naar buiten om een sigaret te roken.
Het weer in Minneapolis was mooi. Lekker zonnetje en over de 20C.
Nadat we weer genoeg nicotine in ons systeem hadden zijn we weer door de douane gegaan.
Zonder bagage gaat dit een stuk gemakkelijker.
Deze keer ook zonder het alarm af te laten gaan.
Bij een foodcourt hebben we een broodje gegeten en zijn toen op ons gemak naar de gate gewandeld.
Ook hier vertrokken we op tijd. Dit vliegtuig zat niet vol.
We kregen in de middenrij naast ons een moslim gezin met een schreeuwend kind te zitten.
Dit was minder geslaagd.
Die vader was ook een rare snuiter.
Op een gegeven moment zat die vent met een andere moslim die voor hem zat te praten en David was wat rond aan het kijken waarbij hij ook in hun richting keek.
Ging moeilijk anders want ze zaten naast ons.
Begon die vent opeens tegen David te zeggen dat hij moest stoppen met naar hem te kijken.
Wat een idioot.
Verder verliep de reis zonder incidenten en om 10:30 uur landden we op Schiphol.
Het weer is hier hetzelfde als het weer waarmee we Alaska verlieten.
We namen de shuttle naar het A4 hotel waar onze auto 3 weken gestaan heeft.
Hij stond er nog onbeschadigd en wel.
Na de camper leek onze Hyundai Tucson, die we voor de vakantie groot vonden, nog maar klein.
De bagage werd ingeladen waarna we eerst bij La Place tegenover het hotel een kom soep en broodje zijn gaan eten.
Rond 13:30 uur waren we op weg naar huis waar we met 2 pitstops om even bij te komen, om 16 uur arriveerden.
David ging na het eten rond 18 uur naar bed en ik heb het nog tot 21 uur kunnen rekken.
De 1e nacht in ons eigen bed zit er weer op en nu begint het uitpakken, wassen, opruimen en verwerken van de jetlag weer en gaan we over een paar dagen weer terug naar de sleur van alle dag om weer geld te verdienen voor de volgende reis.