Gallup - Farmington

Om 9 uur checkten we vanmorgen uit het motel.
Weer eerst gaan tanken en lijkjes schrobben.
Vandaag waren we wel op tijd voor het ontbijt dus, je raad het al, weer naar Denny's.
Met een volle maag hebben we eerst nog wat winkels met indiaanse kunst bezocht.
De creditcards bleken weer erg nuttig te zijn.
Na bij de supermarkt nog water en mountain dew te hebben ingeslagen zijn we rond 13:30 uur uit Gallup vertrokken. Via de I 40 reden we weer richting oosten tot afslag 53.
Daar namen we de NM-371 naar het noorden.
Bij milepost 70 was de afslag naar de Bisti Badlands via weg 7297.
Het is een brede gravelweg die ook met een gewone auto goed te rijden is.
Na 2 mile kwamen we bij een splitsing en sloegen links af.
Na nogmaals 2 mile zouden we bij een parkeerplaats komen bij de Bisti Badlands.
Deze konden we echter net niet bereiken omdat de weg geblokkeerd werd door een graafmachine. Vlak voor de parkeerplaats is een wash (rivierbedding) waar ze bezig waren om een nieuwe drainagebuis te plaatsen waar de weg loopt.
Eind van de week zouden ze klaar zijn. Zolang konden wij echter niet wachten.
We parkeerden de auto voor de wash naast een andere auto.
De eigenaren van die auto kwamen op dat moment net terug van hun hike door de Bisti Badlands. We hebben even met ze gesproken over hun ervaringen daar.
Toen zij vertrokken waren hebben wij onze spullen en een paar flessen water gepakt en zijn de Badlands ingetrokken. De zon brandde goed op onze hoofden en we waren blij met de petten. Voor ons was een brede vlakte die aan weerszijden omzoomd werd door kale heuvels in grijze en rode kleurschakeringen.

We staken de vlakte over naar het noorden tot de 1e heuvels. Achter de 1e heuvels liep een hek waarlangs we naar het oosten gelopen zijn.
Ondertussen keken we goed om ons heen om ons te blijven oriënteren.
Er lopen geen trails door de Bisti Badlands, je moet zelf je weg zoeken.
We kwamen weer bij de vlakte die we weer overgestoken zijn.

Aan de overkant liepen we weer tussen de verschillende heuvels door.
Sommige paden liepen dood. Dus omdraaien en de volgende canyon in.
Opeens zagen we boven op een aantal heuvels een hoodoo.
Dit zijn rotsen die uitzien als een paddestoel.

De zachtere onderlaag is door erosie afgesleten en bovenop ligt een steen van een hardere steensoort die de onderlaag afdekt.
We zijn daar naar boven geklauterd en tussen de vreemd gevormde rotsen doorgewandeld.

Hier hadden we eindelijk wat schaduw.
Vanaf deze hogere rotsen konden we de auto weer zien staan en konden in een rechte lijn over de vlakte weer naar de auto terugwandelen.
We hadden hier 2 uur rondgewandeld zonder een mens te zien.
Terug op de parkeerplaats waren de werklui ook al vertrokken.
We reden de gravelweg weer terug naar de NM-371 en reden verder naar Farmington, NM.
Daar hebben we een kamer genomen in de Days Inn waar we vorig jaar ook overnacht hebben.
We zijn gaan eten bij de Red Lobster waar we steak en natuurlijk lobster (kreeft) genomen hebben.