Green River - Hanksville

Waar geweest en Wat gedaan?

San Rafael Reef

Crack Canyon

Verslag

Vandaag liep een beetje anders dan verwacht.
We ontbeten vandaag ook bij het West Winds restaurant.
Het ging daar ook wat trager dan we gewend zijn en nadat we getankt hadden was het al 10:30 uur toen we uit Green River wegreden.
We reden via Hwy I 70 westwaarts en namen de afslag naar Hanksville.
Vlakbij de afslag hebben we 2 caches gevonden.
Bij de 1e cache stond aangegeven dat het een grote cache was.
Nou, zoals jullie weten is in Amerika alles groter, dus je kan inderdaad zeggen dat dit een héle grote cache was.

We reden verder via US24 richting Hanksville.
We sloegen af op de weg naar Goblin Valley om een route door de San Rafael Reef te rijden.
Thuis had ik een mooie route gevonden via Google Earth. De satelietbeelden zagen goed uit en ook volgens de filmpjes via YouTube was die weg goed te doen.
De bedoeling was om een rondje te maken om Temple Mountain heen, onderweg een aantal caches te zoeken en dan naar Crack Canyon te gaan.
In plaats van linksaf te slaan naar Goblin Valley, zijn we rechtsaf geslagen op dirtroad CO1015.
Het ging heel goed. De weg was nog niet zolang geleden geëffend. Dat zag je aan de ophogingen aan de zijkant.
Het was een mooie route door een canyon en de 1e virtuele cache werd gauw gevonden.

We hoopten wel dat we geen tegenliggers zouden krijgen omdat de weg over het algemeen vrij smal was.
De enige tegenliggers waren echter een paar wandelaars, dus dat was geen probleem.
De traditionele caches die we vervolgens wilden zoeken, lieten zich niet vinden omdat de signalen van de satelieten door de canyonwanden heen en weer geslingerd werden.
We lieten de caches dus maar liggen en genoten gewoon van de rit door de canyon.

Op een gegeven moment reden we de canyon uit en zagen Temple Mountain links van ons liggen.
Tomtom wilden ons rechtdoor sturen, maar de weg liep in een bocht naar links recht op de berg af.
Wij volgden dus gewoon de weg en zagen opeens onze nieuwe auto voor Temple Mountain staan.

Vanaf daar was de weg niet meer onderhouden en het werd al wat hobbeliger.
We reden verder tot we bij een Y-splitsing kwamen.
De CO1015 zou volgens mijn beschrijving overgaan in de CO1012, en Tomtom gaf die naam eerst ook aan.
Bij de Y-splitsing stond een bord waarop stond trail 848 naar links en trail 846 naar rechts.
Wat nu gedaan.
Tomtom kende de wegnummers niet maar gaf aan dat we naar rechts moesten.
Op de kaart van San Rafael Reef stonden de wegnummers ook niet op, maar de trails zouden wel op de Temple Mountain Road uitkomen.
En daar wilden we naartoe.
We keken op de GPS'en en zagen toen dat we bijna boven op een cache stonden.
Eerst die cache maar even gevonden en toen via de GPS'en gekeken welke richting we uit moesten voor de caches die als volgende op de lijst stonden.
Dat was dus rechtsaf en die weg zag ook wat beter uit dan de andere.
Wij dus naar rechts en de weg werd maar hobbeliger met af en toe een wat beter stuk.
Op een gegeven moment werden de stenen steeds dikker en de gaten steeds groter.
Draaien ging daar niet en achteruit was ook geen optie omdat we net een smalle bocht hadden gehad waarbij het aan 1 kant naast de weg steil naar beneden ging.
We moesten dus wel verder en hebben eerst de weg een stuk gelopen en stenen aan de kant geduwd en gaten gevuld.
Daarna weer een stukje gereden en het ging gelukkig goed tot we weer een nieuwe bocht omgegaan waren.
De "weg" was een keienveld. Zelfs met keien ruimen en gaten vullen zou het nog moeilijk worden om daar doorheen te komen.
En dan nog, wat zou ons verder nog te wachten staan?

Gelukkig was de weg daar wel iets breder en na het weghalen van de grootste obstakels en een aantal keren vooruit en terug zetten is het David gelukt om daar de wagen te keren.
Opgelucht reden we dezelfde weg weer terug.
een stukje verder reden een heuvel op en zagen aan de andere kant 4 jeeps staan die onze richting uit kwamen.
Die waren beter geschikt voor dit werk dan onze Ford Edge.
We konden de jeeps goed passeren en reden terug tot de kruising naar Goblin Valley.
Daar sloegen we rechtsaf de Temple Mountain Road op en een stuk verder achter de bergketen gingen we linksaf richting Crack Canyon.
De parkeerplaats was leeg toen we daar rond 16:30 uur aankwamen.
We wandelden ca 1 mile (1,6 km) via de wash en dirtroads naar de ingang van Crack Canyon toe.
Aan de rechterkant konden we makkelijk naar beneden de canyon inlopen.
Mooi is het daar!

Door de witte steen onder in de canyon lijkt het net of er sneeuw ligt.

De wanden van de canyon zaten vol gaten die daar door wind en water ingesleten zijn.

Al gauw bereikten we een korte slotcanyon die heel fotogeniek is.
Het is eigenlijk een canyon in een canyon omdat de wanden daar vrij laag zijn en boven naar elkaar toebuigen.

De canyon werd weer wat breder om daarna weer smaller te worden, maar nu met hogere wanden dan het 1e slot gedeelte.
Het 2e slotgedeelte was van een wittere steen dan het 1e stuk dat meer bruin was.

Achter dit stuk opende de canyon weer wat en ontmoetten we 3 jonge mannen die op de terugweg waren nadat ze de canyon helemaal afgelopen hadden.
We wisten al dat aan het einde van het bredere canyon gedeelte een stuk is dat de "Slide" genoemd wordt.
Op dat punt moet je ca 2,5 meter omlaag om verder te kunnen wandelen door de canyon.
Het terug omhoog komen daar schijnt lastig te zijn. Wij wilden dan ook niet verder gaan dan dat punt.
De mannen vertelden ons dat nu bij de Slide op het lastigste stuk een touw is waarmee je weer omhoog kunt klimmen.
Zij liepen weer verder en wij gingen nog een stuk verder de canyon in.
De tijd begon echter te dringen en we hadden afgesproken dat we om 18 uur zouden omkeren ook al hadden we de Slide nog niet bereikt.
We wilden voor het donker weer uit de canyon, van de dirtroads af en weer op de geasfalteerde weg zijn.
De Slide hebben we niet bereikt voor 18 uur, maar we waren wel op tijd uit de canyon.

Vlakbij de parkeerplaats stond nu een auto met een jong koppel dat daar ging overnachten.
We hebben nog even met hun gekletst en zijn toen naar Hanksville gereden.
Rond 19:30 uur kwamen we bij ons motel aan.
Toen we de koffers uit de auto gingen halen kwam net het koppel aan dat we vanmiddag hadden zien wandelen nabij de Temple Mountain.
Het bleken Duitsers te zijn waar we nog even mee hebben gekletst.
Daarna zijn we eerst gaan eten bij Duke's Slick Rock Restaurant.
Daar kregen we 10% korting op vertoon van een kaartje van ons motel.
Het eten was redelijk goed.
Het was al 21:30 uur eer we weer terug waren op onze kamer, en daar kwamen we erachter dat we een heel beroerde internetverbinding hadden.
Het is gisteren dus niet gelukt om wat te uploaden of mail te beantwoorden.

Enkele feiten

Gereden: 93.5 Miles (149.6 km)

Het Weer: 29°C      

Overnachting

Whispering Sands Motel
90 So. Highway 95,
Hanksville, Utah
001 435-542-3238

Beoordeling